Biskup Czesław Domin urodził się 6 lipca 1929 roku w Michałkowicach (obecnie dzielnica Siemianowic Śląskich). Ukończył III Liceum Ogólnokształcące im. Adama Mickiewicza w Katowicach. Studiował w Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie (1948-1953). Wyświęcony na prezbitera 28 czerwca 1953 w Krakowie. Był wikariuszem parafii katedralnej w Katowicach,
a następnie w Czechowicach i Lublińcu.
W latach 1957-1964 był notariuszem w Kurii Biskupiej w Katowicach i równocześnie duszpasterzem akademickim. Pełnił funkcję referenta duszpasterskiego, członka Rady Duszpasterskiej i Rady Kapłańskiej oraz Duszpasterskiej Komisji Ekumenicznej. Od roku 1969 był wikariuszem parafii pw. Niepokalanego Poczęcia NMP w Katowicach.
6 czerwca 1970 roku został mianowany przez papieża Pawła VI biskupem pomocniczym diecezji katowickiej i otrzymał stolicę tytularną Dagnum (obecnie na terenie Albanii). Święcenia biskupie przyjął 15 sierpnia 1970 roku w katedrze katowickiej z rąk
bp. Herberta Bednorza. Był wikariuszem generalnym, archidiakonem kapituły katedralnej
i krajowym koordynatorem duszpasterstwa dobroczynności. Od 1980 roku pełnił funkcję przewodniczącego komisji charytatywnej Episkopatu Polski,
a w latach 1990-1993 przewodniczącego reaktywowanej Caritas Polska.
Otrzymał tytuł honorowego obywatela Siemianowic Śląskich.
W Koszalinie, Katowicach i Siemianowicach są ulice jego imienia.
1 lutego 1992 roku papież Jan Paweł II mianował bp. Domina biskupem koszalińsko-kołobrzeskim. Ingres do katedry w Koszalinie odbył się 23 lutego 1992 roku.
Był wielkim czcicielem Miłosierdzia Bożego, głosił je słowem i czynem. Znany był z radości, humoru i umiłowania śpiewu. Zmarł 15 marca 1996 roku w Warszawie po długiej i ciężkiej chorobie nowotworowej. Pochowany został w koszalińskiej katedrze 21 marca 1996 roku.
Zawołanie biskupie: „Któż jak Bóg?”.